-
1 κοινότης
A sharing in common, community,τῶν γυναικῶν καὶ παίδων καὶ τῆς οὐσίας Arist.Pol. 1274b10
; ἡ περὶ τὰ τέκνα κ. καὶ τὰς γυναῖκας ib. 1266a34; κ. φωνῆς common language, i.e. not peculiar or dialectal, Isoc.15.296, cf. D.H.Th.54, Pomp.2.2 common or universal quality, Pl.Tht. 208d, Plot.1.3.4; opp. ἰδιότης, Epicur.Ep. 1p.17U.;κ. τοῦ ἵππου A.D.Pron.26.20
: pl., common features, Phld. Ir.p.71 W., Mort.34, Plu.Comp.Lyc.Num.1; esp.in Medicine, term of the 'Methodic' school, Gal.1.80, al., cf. Plu.2.129d (pl.).3 generality, vagueness,τῶν ὁμολογιῶν D.H.2.39
, etc.; ambiguity,ὀνόματος Epicur.Nat.14.10
, cf.Demetr.Lac.Herc.1014.48, Diog.Oen.27.II in Politics, absence of privileges or distinctions, πολιτείας (sc. δημοκρατίας)ἣ μάλιστα κοινότητα δοκεῖ προῃρῆσθαι And.4.13
.III Gramm., use of a common word in two clauses, esp. in phrase ἐν κοινότητι παραλαμβάνεσθαι, A.D.Synt.122.27, al.IV concrete, the general body of a βουλή, POxy.2110.29 (iv A.D.).2 κ. τῶν ἀγρευτῶν, = κοινόν (cf.κοινός 11.2b
), Sammelb.6704.4, al. (vi A.D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κοινότης
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Английский
